Krajowy System Elektroenergetyczny

Krajowy System Elektroenergetyczny

to urządzenia do wytwarzania, przesyłu i rozdziału energii, które są ze sobą powiązane i tworzą sieć zapewniającą bezpieczeństwo elektroenergetyczne Polski.

Dostarczenie energii elektrycznej do gospodarstw domowych jest możliwe dzięki właściwemu funkcjonowaniu rozległego systemu przesyłu energii, czyli systemu stacji i linii elektroenergetycznych o różnych napięciach.

W uproszczeniu, cały proces od momentu wytworzenia do dostarczenia energii odbiorcy wygląda następująco:

• elektrownie produkują energię, po czym w stacjach SN/NN (średnich napięć / najwyższych napięć) – takich jak stacja elektroenergetyczna Praga – podwyższa się jej napięcie w celu przesłania na duże odległości;
• liniami najwyższych napięć (NN, w Polsce 220 i 400 kV) – takimi jak linie kablowe od SE Praga do nacięcia napowietrznej linii elektroenergetycznej Miłosna – Mory – przesyła się energię do lokalnych stacji NN/WN (najwyższych napięć / wysokich napięć), gdzie napięcie zmniejszane jest do 110 kV;
• liniami wysokich napięć (WN, w Polsce o napięciu 110 kV) przesyła się energię na odległości nie przekraczające kilkudziesięciu kilometrów do stacji WN/SN;
• liniami średnich napięć (SN, w Polsce o napięciach 10, 15, 20 lub 30 kV) energia przesyłana jest do typowych transformatorów słupowych SN/nn;
• liniami niskiego napięcia (nn – najniższych napięć, 400 i 230 V) energia przesyłana jest do końcowych odbiorców (np. gospodarstw domowych).

Ponieważ nie ma możliwości magazynowania energii elektrycznej, w każdym momencie ilość energii wytwarzanej w elektrowniach musi być równa energii zużywanej przez odbiorców. Dlatego system elektroenergetyczny musi być zdolny do zmiany kierunków i ilości przesyłanej energii. Jest to możliwe dzięki licznym połączeniom pomiędzy elektrowniami, stacjami elektroenergetycznymi oraz grupami odbiorców energii. Im taka sieć jest bardziej rozbudowana, tym system jest bezpieczniejszy i zapewnia większą stabilność w dostawie prądu dla odbiorców.

W Polsce rolę operatora systemu przesyłowego pełni spółka skarbu państwa Polskie Sieci Elektroenergetyczne SA. Spółka zarządza 303 liniami o łącznej długości  15 964 km, oraz 110 stacjami najwyższych napięć. PSE od wielu lat realizuje ogólnopolski program modernizacji i rozwoju Krajowego Systemu Elektroenergetycznego. Istniejący system powstał w znacznej mierze w połowie XX wieku i wymaga w dużej części modernizacji – tym bardziej, że na przestrzeni lat zdecydowanie wzrosło zapotrzebowanie na energię elektryczną.

Województwo mazowieckie ma szczególne znaczenie dla KSE. Zlokalizowana na Mazowszu infrastruktura przesyłowa służy nie tylko zaspokojeniu rosnących potrzeb mieszkańców tego regionu. Stanowi również jedno z kluczowych połączeń pozwalających na przesył energii z południowej do północnej i północno-wschodniej Polski – obszarów z niewielką liczbą źródeł wytwórczych, zależnych od energii elektrycznej wytwarzanej w innych częściach kraju.

Zapewnienie stabilnych i bezpiecznych dostaw energii do milionów odbiorców wymaga inwestycji w źródła energii oraz nowoczesnej, rozbudowanej sieci przesyłowej o dużej przepustowości.

Realizowana przez PGNiG Termika budowa nowego bloku gazowo-parowego w Ec Żerań, a także budowa stacji Praga oraz linii elektroenergetycznych 220 kV, łączących zmodernizowaną elektrociepłownię z KSE, wpisują się w te działania.