Technologia budowy

Na większości trasy linie zostaną ułożone metodą tradycyjną – w tzw. otwartym wykopie, który po ułożeniu kabli zostanie zasypany.

W kluczowych miejscach – np. pod ul. Modlińską, na terenach kolejowych czy pod Kanałem Żerańskim – przy pomocy specjalnych wiertnic zostaną wykonane tzw. przewierty sterowane. Na tych odcinkach linie zostaną ułożone bez wykopów, zatrzymywania ruchu drogowego i kolejowego, naruszenia brzegów kanału itp.

Jak wykonuje się przewiert sterowany?

Technologia przewiertów sterowanych jest szeroko wykorzystywana przy budowie podziemnych rurociągów dla różnych mediów, zwłaszcza w terenach silnie zurbanizowanych, z gęstą siecią instalacji podziemnych – jak na Żeraniu.

Metoda przewiertu sterowanego polega na wykonaniu przewiertu po zakrzywionej trajektorii, celem przeciągnięcia rur, do których następnie wciągnięte zostają kable. Dla każdego kabla przewidziano jedną rurę. W przeciwieństwie do techniki wiercenia poziomego, która wymaga głębokich wykopów po obu końcach przewiertu, horyzontalny przewiert sterowany można wykonać z poziomu gruntu.

Dla każdej linii kablowej przeciągnięte pod ziemią zostaną 3 rury dla wprowadzenia kabli oraz dodatkowa rura rezerwowa, dla ewentualnej wymiany uszkodzonego kabla, bez konieczności wykonywania wykopów. W wykopie otwartym linia zostanie ułożona na głębokości ok. 1,8 m poniżej poziomu terenu. W przewiercie głębokość ta będzie wynosiła ok. 2,5 m (ale np. pod Kanałem Żerańskim aż 4,7 m pod dnem!).

Etapy wykonywania przewiertu sterowanego

1. Etap wiercenia pilotażowego

Pierwszy etap prac polega na przewierceniu się przez wcześniej zaplanowaną trasę. Przewiert jest wykonywany przez sterowaną głowicę wiercącą. Dzięki umieszczonej w niej sondzie możliwa jest bieżąca kontrola i poprawa trajektorii – tak, aby przewiert był jak najbardziej dokładny

2. Etap rozwiercania

Kiedy głowica wiertnicza znajduje się po drugiej stronie otworu wiertniczego, zastępowana jest przez głowicę rozwiercającą („rozwiertak”), która zostaje przeciągnięta w przeciwnym kierunku. W ten sposób poszerza się średnicę przekopu, aby zmieściły się w nim planowane rury.

3. Etap wciągania rur

Na końcu do poszerzonego wcześniej otworu wciągane są rury. Na tym etapie także instaluje się rozwiertak, który udrażnia drogę nowej instalacji.

Czym jest płuczka wiertnicza?

Wykorzystywane w przewiertach sterowanych płuczki wiertnicze to mieszaniny wody z bentonitem – skałą osadową posiadającą silne właściwości absorpcyjne (wykorzystywaną np. jako żwirek dla kotów).

Zadaniem płuczki jest zmniejszenie tarcia podczas przewiertu pilotażowego oraz ułatwienie usuwania urobku podczas rozwiercania przewiertu. Płuczka robiona jest na miejscu przewiertu. Bentonit dostarczany jest w workach i mieszany w zbiorniku z wodą, skąd podawany jest pompą do wiertnicy. Konsystencja płuczki przypomina rzadkie, kleiste błoto.

Przenikanie płuczki do gruntu jest minimalne. Płuczka „przykleja” się do ścianek przewiertu, wzmacniając je i chroniąc przed osunięciem. Nadmiar płuczki z wykopu zostaje odpompowany. Wykorzystaną płuczkę oczyszcza się w specjalnym separatorze, dzięki czemu można ją ponownie wykorzystać. Zastosowanie płuczki nie powoduje zanieczyszczenia środowiska.

Wiertnice i inne maszyny wykorzystywane na budowie

Wykorzystywane w przewiertach sterowanych wiertnice są pojazdami samobieżnymi, wyposażonymi w gąsienice. Umożliwia to poruszanie się po terenie budowy, jednak nie samoczynne przemieszczanie się maszyn na duże odległości. Wiertnice dostarczane są na plac budowy na lawetach (platformach na kołach).

Ciężar ciężarówki z naczepą nie może przekraczać dopuszczalnego nacisku na oś. Transport nie powoduje więc uszkodzeń nawierzchni. Nawierzchnia może zostać uszkodzona od gąsienic wiertnicy podczas jej manewrowania, ale te ew. uszkodzenia zostaną naprawione przez wykonawcę robót.

Poza wiertnicami na budowie będą używane inne, typowe maszyny budowlane: koparko-spycharki, dźwigi samobieżne, pompy betonu czy samochody ciężarowe do transportu materiałów.

Bezpieczeństwo na budowie

Ze względów bezpieczeństwa teren budowy będzie zamknięty i wyraźnie oznakowany. Wstęp na plac budowy będą miały wyłącznie uprawnione do tego, odpowiednio przeszkolone osoby. Wszyscy przebywający na placu budowy są zobowiązani nosić hełm ochronny oraz odblaskową kamizelkę. Najważniejszą osobą na budowie jest jej kierownik, który odpowiada za wszystkich pracowników, bezpieczeństwo, a także prowadzi dokumentację przebiegu prac.

Prace budowlane będą realizowane w godzinach zwyczajowo przyjętych. Wyjątkiem od tego mogą być sytuacje, w których np. przewierty będą prowadzone nocą, aby nie zatrzymywać ruchu na drodze.